Als Luisterkindwerker zie ik vaak het thema vertrouwen en loslaten terugkomen, zowel bij het kind als bij de ouder(s) zelf. Het is natuurlijk ook niet niks; je voelt je diep verbonden met je kind en je wilt ze voor alle pijn en verdriet behoeden.
Maar hoe kun je nou je kind het beste helpen en bijstaan in dit leven?
💛 Je kunt ze stimuleren om echt kind te zijn. Je kunt in de gaten houden of ze niet te veel lasten van jou of iemand anders vanuit de familielijn op hun schouders dragen.
💛 Je kunt zelf je kleine en grote trauma’s aankijken en ruimte geven aan je onzekerheden en angsten. Op deze manier hoef je dit niet aan hen door te geven en dat geeft ruimte, aan alle betrokkenen.
Wanneer heb jij voor het laatst stilgestaan bij je eigen wonden en behoeftes waarin niet werd voorzien?
Als ouder zul je altijd steken laten vallen en dat is ook helemaal niet erg. Jouw kind is niet voor niks bij jou. Daar heeft het kind zelf voor gekozen.
Ja echt, daar heeft je kind zelf voor gekozen.
Je kind wilde een bepaalde ervaring opdoen en daarvoor kiest iedere Ziel altijd de beste (al lijkt dat binnen onze realiteit weleens de slechtste) omstandigheden uit. En deze ervaring kan niet opgedaan worden vanuit heelheid. Daar bestaat namelijk geen twijfel, geen angst. Daar bestaat alleen de absolute volledigheid. En ja, hier op aarde leven we in een wereld van dualiteit en dat is er niet voor niks.
Het is tijd dat we onze kinderen laten zien dat we (groots) durven dromen, dat we durven falen, dat we er open over durven zijn. Dat we niet bang zijn voor onze schaduwkanten en dat we ook de verantwoordelijkheid willen dragen van wat we hebben doorgegeven.
En als je echt je innerlijk werk durft te doen?
Dan ben je in staat het transgenerationeel trauma te stoppen. En dan hebben we het eigenlijk niet meer over ‘it ends with us’. Nee, het begint bij ons. Nieuwe mogelijkheden kunnen zich openen. Wij kunnen de inspiratie zijn, de veilige haven en degenen die buiten de gebaande paden treden.
Durf jij voor jezelf en voor de volgende generatie werkelijk te vertrouwen en oude patronen los te laten?